Boekbespreking “Knieval”, Henk Spaan

Boekbespreking

Titel:                Knieval. Notities bij het opkrabbelen.
Auteur:            Henk Spaan
Uitg.                ambo | anthos uitgevers, Amsterdam
ISBN:              978 90 263 6310 8
Dat.                 09-01-2024
Pag.                224 (ill.)
Prijs:                €21,99


Knieval. Notities bij het opkrabbelen.

Hij (de fysiotherapeut) wilde weten hoe het gebeurd was. Ik wees op de drie treden in de hoek van de kamer.
‘Ik miste de eerste trede en viel hard voorover op mijn linker knie’.
Mijn vrouw Harriët viel in: ‘Toen wilde hij zich oprichten met een stoel’.
‘En toen mijn hele gewicht op mijn rechterknie kwam te rusten, zakte ik er dwars doorheen en viel er keihard op.
Zo’n dom ongeluk’

Zo begint het autobiografische boek van de inmiddels 75-jarige schrijver en televisiemaker  Henk Spaan. Het ongeval vindt plaats in het vakantiehuis in Frankrijk waar hij veelvuldig vertoeft met zijn vrouw. Het verhaal speelt zich grotendeels af in de coronaperiode.
Onderzoek in het ziekenhuis laat zien dat de beide pezen van de m. quadriceps zijn afgescheurd.
De auteur beschrijft de periode van ongeveer een jaar  waarin de revalidatie plaatsvindt.

Wat dit boek zo interessant maakt voor fysiotherapeuten (en andere (para-)medische hulpverleners) is dat een uitstekende schrijver weergeeft welke angsten en onzekerheden, maar ook gevoelens van schaamte er bij hem ontstaan wanneer je plotseling volledig hulpbehoevend bent geworden.

Daarbij spaart de auteur zich zelf niet. Hij vermoedt dat hij een zenuwlijer is. Tegelijkertijd beschrijft hij de emoties bij het zelfstandig tot stand komen, de eerste stappen, de eerste traptreden, zelf de auto in stappen en in een ligbad gaan liggen, zo goed dat de lezer, althans ik zelf, daar helemaal in mee kan voelen.

Ik realiseerde me tijdens het lezen van dit boek dat voor mij als hulpverlener de routine altijd op de loer ligt. Ik heb het immers allemaal al zo vaak gezien. Voor de patiënt is het daarentegen de eerste (en hopelijk enige ) keer dat hij het revalidatieproces doorloopt. Beter proberen in- en mee te voelen met de patiënt is voor mij een goede les van dit boek. Het lezen daarvan wordt overigens vergemakkelijkt door een pretttig leesbare schrijfstijl en een grote hoeveeheid humoristische anekdoten  uit het dagelijks  leven, zowel in Frankrijk als in Amsterdam.
Van harte aanbevolen.

Chris Riezebos

 

Deel dit bericht: